بسم الله الرحمن الرحیم (( هرگاه حالت اشتغال به من بر بنده ام غالب آمد هم و لذت اورا در یاد خودم قرار میدهم وچون هم ولذت او را در یاد خودم قرار دادم عاشق من شود ومن نیز به او عشق ورزم وچون عاشق او شوم حجاب میان خودم واو رابردارم آن گاه که مردم به سهو وغفلت گذرانند او سهو وغفلت نخواهد داشت .اینانند که کلامشان کلام انبیاست.حقا اینان ابدالند .اینانند که چون بخواهم اهل زمین را عقوبتی کنم یا عذابی بر آنها فرستم ایشان را در میان آنان یاد کنم پس عذاب وعقوبت را بخاطر ایشان از اهل زمین بازگردانم))
کلمات کلیدی:
